Home * Historie * Rasomschrijving * Verzorging * Ziektes * Links * Suske's avonturen * Foto's
Suske's belevenissen
Hieronder de pagina, die geheel is gewijd aan Us Suske's belevenissen
10e week
Ik woon bij mijn vader en moeder in Hoge Hexel (achter
Vriezenveen) op de boerderij.
De baas is een lief oud mannetje van plusminus 65 jaar. Op woensdagmorgen krijgt
mijn baasje
een telefoontje van mensen uit Drachten of er nog puppies over zijn van het nest
waarin ik geboren ben.
Mijn baasje kan hierop positief antwoorden en geeft direct ook door, dat er nog
twee teefjes zijn.
(Deze mensen wilden namelijk een teefje) De mensen hebben op Marktplaats.nl
namelijk gelezen
dat er een nestje Stabij's was geboren bij ons. 's Middags kwamen de mensen uit
Drachten met hun
kinderen (2 meisjes van 8 en 10 jaar) om plusminus drie uur bij ons aan. Ik was
met mijn zusje al uit het
nest gehaald, zodat de mensen alleen de teefjes konden bekijken. De meisjes
vonden mij mooier
dan mijn zusje en het vrouwtje vond dit eigenlijk ook wel. Nadat ze mij
uitgezocht hadden kwamen
mijn vader en moeder ook nog even langs om zich te laten bekijken en pa en ma
vertelden mij
toen ook, dat deze mensen wel goede baasjes voor mij zouden zijn. Na een poosje
gingen we
in een groot blikken ding zitten, wat een brommerig lawaai maakte, waar ik een
beetje
bang van werd. Ik had wel een mooi plaatsje in dit blikken ding gekregen, want
ik mocht
tussen de beide meisjes inzitten, die mij steeds aaiden en knuffelden. Ik begon
de reis steeds
leuker te vinden, totdat we op een gegeven moment stopten en ik een band om
mijn hals
kreeg met een lang stuk leer eraan vast. We moesten toen uit het blikken ding en
gingen naar
buiten op het gras. Er waren nog meer honden, maar daar was ik eerst een
beetje bang voor. (ze waren allemaal zo groot)
Nadat we hier uitgekeken waren, zijn we weer in het
blikken ding gegaan en naar mijn nieuwe huis gereden.
Ik had daar een hele mooie ijzeren mand (bench) met prachtige kleden en
voerbakken en nog veel
meer mooie dingen die allemaal voor mij waren. Ik mocht de hele dag verder met
de meisjes spelen
en als ik buiten een poepje of plasje deed, kreeg ik heerlijke snoepjes. Toen
het donker werd, mocht ik
in de bench gaan. Daar aangekomen lieten de nieuwe mensen mij alleen en toen
begon ik mij wel
een beetje bang en eenzaam te voelen. Ik heb toen wel gehuild..... De volgende
morgen toen de
mensen weer kwamen, had ik mij ontlast in de bench en dat vonden ze niet leuk.
Ik heb toen geen
snoepjes gekregen en daarom heb ik het daarna maar de hele tijd buiten gedaan,
want daar kreeg ik weer van die heerlijke snoepjes.
Mijn baasje ging wel 8 of 9 keer op een dag met mij te
wandelen, wat ik prachtig vond, want
ik kwam daar heel erg veel nieuwe vriendjes tegen, waar ik mee kon spelen. In de
weken erna
heb ik nog bezoekjes gebracht aan de dierenarts om mijn prikjes te halen en ik
heb hieronder
een heel verhaal geschreven over de puppycursus die ik samen met mijn baasje heb
gedaan. Prachtig man.
12e week
Ik ben nu al aardig gewend aan mijn nieuwe omgeving en heb
een heleboel nieuwe vriendjes.
De nieuwe baas en vrouwtje met kinderen zijn superlief en ik heb vanaf deze week
een
cursus gedaan met baasje. Ik ging op dinsdagavond naar puppycursus. Ook hier
waren weer
allemaal nieuwe vriendjes, waarvan ik één niet lief vind omdat die steeds kwaad
begint te
worden, maar de rest vind ik hartstikke leuk. Ik heb op de eerste cursusdag
geleerd om toch
bij mijn baasje te komen als hij roept terwijl ik met mijn vriendjes aan het
spelen ben.
Verder heb ik geleerd om bij mijn baas te blijven als ik eigenlijk iets zie,
waar ik heel graag
naar toe zou willen gaan. Knap hè? De tweede week was mijn baasje ziek en konden
we
helaas niet gaan. De derde week was weer hartstikke tof, want toen zag ik
allereerst al
mijn vriendjes weer, maar toen hebben we ook geleerd om door een hele lange buis
te
lopen zonder het baasje. Het baasje liep dan langs de buis en ik er doorheen.
Aan het eind
van de buis was dan het baasje er weer en kreeg ik weer een lekker snoepje. Ook
heb ik
geleerd om aan de riem te lopen met het baasje en dan vlak voor al mijn
vriendjes
langs, zonder dat ik met ze mocht gaan spelen.
16e week
In de afgelopen weken heb ik enkele problemen meegemaakt,
die ik zelf niet helemaal snapte.
Er waren zo ineens plaatsen waar ik eerst doorheen kon kruipen (bijv. een hekje
met spijlen),
maar nu pas ik er niet meer doorheen. Het zelfde probleem heb ik met de
salontafel van het baasje,
daar stoot ik nu steeds mijn kop aan als ik er onderdoor wil lopen. Volgens mij
krimpt de wereld!!
Er is ook nog een hele leuke belevenis geweest die ik jullie even wil vertellen.
Ik ben namelijk met
baasje naar een PUPPYPARTY geweest. Dit was een feestje bij de dierenarts om
baasje
allerhande dingen uit te leggen over behandelingen van ziektes, van allerhande
soorten
voer enz, enz. Daar waren ook weer allemaal puppy's en hier heb ik de hele avond
mee
mogen spelen!! Aan het eind van de avond kreeg baasje allemaal leuke spulletjes
mee voor
mij en die hebben we samen thuis uitgepakt. Er zaten ook hele lekkere snoepjes
in,
waarvan ik toen een paar mocht proeven. Ik heb die nacht heerlijk
geslapen en over al mijn nieuwe vriendjes gedroomd.
Herfstvakantie op Texel met 19 weken
11 Oktober 2002 hebben mijn baasje, vrouwtje en de kids de
auto volgeladen en hebben
ze voor mij een leuk plaatsje in het midden van de achterbank gemaakt. Ik moest
in de auto
instappen (wat ik absoluut niet leuk vind!!) en toen zijn we gaan rijden. Het
duurde wel
anderhalf uur, voordat we stopten. In die tussentijd was ik zo vreselijk beroerd
geworden,
dat ik, toen we stopten het niet meer kon ophouden en alles wat ik die dag
gegeten had
maar aan één van de kinderen heb gegeven. Dit omdat ik het op dat moment niet
meer
in mijn bezit wou hebben. De jongste dochter was hier absoluut niet blij mee en
moest
heel erg huilen. Ik vond dit wel erg sneu voor haar en heb daarom de rest van de
vakantie
(op de korte ritjes) alles zelf maar gehouden. Op de plaats waar we stopten
moesten we
al weer snel instappen en toen reden we maar een heel klein stukje. Daarna
gebeurde er
wel zoiets vreemds!! We zaten op een heel groot gebouw wat in het water
dreef en waarvan de vloer trilde!!!! IK WERD BANG!!!!!
Gelukkig was ook dit vrij snel voorbij en toen moesten we
weer rijden. Al vrij snel kwamen
we toen bij een huisje aan, waar mijn eigen kleed werd neergelegd en waar ik
heel veel
renruimte om huis had. De tweede dag gingen we naar het water. Het was er
hartstikke koud.
Op de fotopagina kun je zien, dat ik met de kids in het water ben geweest, maar
dat was echt
éénmalig, want dat spul is ten eerste hartstikke zout en ten tweede hartstikke
koud.
Ik vond één ding daar wel hartstikke spannend, ik vond er namelijk een beest met
een heleboel poten,
die mij probeerde te knijpen. (zie fotopagina) Ik werd hierdoor een beetje boos
en heb mezelf
toen maar getrakteerd op een krabcocktail!! (zie fotopagina) De dagen erna werd
het steeds
iets warmer buiten en hebben we nog een paar prachtige dagen beleefd. Het rennen
aan strand en
aldaar spelen met de andere honden vond ik het einde. Om de uitgifte van voedsel
enigszins
te beperken op de terugreis, had ik van de baas een half pilletje "primatour"
gekregen en daardoor
}heb ik een perfecte reis teruggehad en heb al mijn eten zelf gehouden.
Terugkijkend heb ik een prachtige week gehad, waarbij voor mij duidelijk is
geworden,
dat ik niet van water houd en dat ik wel van rennen en ravotten aan het strand
houd.
24 weken
Ik moet jullie iets bekennen. Mijn baas heeft mij verteld,
dat we donderdag naar de dierenarts
gaan om mij te steriliseren. Wat dat betekent weet ik nog niet, maar ik weet
wel, dat ik weer in
die verschrikkelijke auto moet. Mijn baasje zei, dat ik 's ochtends naar de
dierenarts toe ga en
dat ik 's avonds al weer thuis ben en in mijn eigen bench mag slapen.
De Sterilisatie
Ik heb het achter de rug!! Donderdag om 9.00 uur moesten
we bij de dierenarts zijn. Ik was al
vrij snel aan de beurt en mocht toen naar een klein kamertje waar de baas mij
heel stevig begon
vast te houden en er een man met een witte jas en een HELE GROTE SPUIT op mij af
kwam.
Ik was zo vreselijk bang, dat ik maar begon te blaffen op die man. Deze "witjas"
gaf mij een
spuit in de voorpoot, waarna ik al heel snel verschrikkelijk slaperig werd. Ik
deed echter net
alsof ik nog wakker was en heb nog wel 5 minuten tegen die witjas geblaft. Na
die 5 minuten
nam de witjas mij mee naar een andere kamer en mocht de baas niet meer mee. Hier
ben ik in
slaap gevallen en werd daarna in een vreemde bench wakker. Het duurde nog
plusminus vijf uur
voordat de baas mij weer kwam halen. Ik had een snee van 7 centimeter op de buik
en had een
lampenkap om mijn kop. Die lampenkap moest ik om mijn kop, zodat ik niet aan
mijn wond
zou gaan likken of bijten. Deze lampenkap heeft mijn baas er vrij snel afgehaald
en mij een
prachtig rood T-shirt aangedaan. Dit deed mijn baas , omdat ik overal tegen aan
liep met die
lampenkap. Daarna heb ik de 10 ergste dagen van mijn leven meegemaakt!!!
IK MOCHT TIEN DAGEN NIET SPELEN.
Mijn baas vond mij echter wel heel erg flink en daarom heb
ik na acht dagen al het T-shirt
uitgekregen en mocht ik van de baas weer voorzichtig spelen. Het is nu al weer
twee
weken geleden, dat dit is gebeurt en ik ravot en speel al weer als vanouds. Tot
zo ver
eerst mijn belevenissen en maar weer tot de volgende keer.
Oud en Nieuw
De afgelopen periode is niet de meest vreugdevolle van
mijn leven geweest. De twee weken
voor 31 december 2002 is een periode geweest van knallen, vuur en fluiten. Deze
periode heeft
mijn oren VERSCHRIKKELIJK veel pijn gedaan. Mijn lichamelijke gestel heeft hier
vreselijk onder
geleden, daar ik tot op heden (nieuwjaarsdag) nog niet weer lekker heb gegeten,
geslapen en
getoiletteerd. Het is niet zo, dat ik verschrikkelijk bang ben voor dit
"vuurwerk", maar ik begrijp het
allemaal niet zo goed en daarom ben ik het allerliefst bij mijn gezinnetje thuis
op mijn kussen in de
woonkamer. Gisteravond om 24.00 uur is er volgens mij onder mijn bench een
aardbeving
geweest. Het trilde weliswaar niet, maar het was me toch een herrie...Niet
normaal meer!! Mijn
baasje heeft mij nadat dit allemaal enigszins was vermindert nog even
uitgelaten, maar toen
hoorde ik nog allemaal knallen en fluiten en zijn we maar weer snel naar huis
gegaan. Vandaag
is het allemaal lekker rustig en heb ik eigenlijk de hele dag lekker geslapen
in een
RUSTIGE BENCH.....HEERLIJK EINDELIJK ALLES WEER RUSTIG....
HELP DE WERELD VERGAAT!!!
Wat gebeurde er vandaag toch allemaal... Mijn baasje en ik
zijn naar buiten gegaan,
toen er allemaal witte vlokken koud spul naar beneden vielen. Ik ben met mijn
bek al deze
witte vlokken die mijn baasje en mij aanvielen te lijf gegaan en heb een mooi
aantal kunnen
doodbijten. Mijn baasje vond dit een heel mooi gezicht en nadien heeft hij mij
nogmaals
meegenomen en heeft hiervan foto's gemaakt. Deze staan natuurlijk op de
fotopagina.
Later heeft mijn baasje mij uitgelegd dat deze witte vlokken "sneeuw" was en dat
het
eigenlijk gewoon bevroren water was. Dit was dus een hele geruststelling en ik
kan dan ook
een ieder die de kop van dit stukje enigszins verontrustend vond volledig
geruststellen...
DE WERELD VERGAAT TOCH NIET!!!!
Zomaar een vakantie!!
Luitjes, ik ben op vakantie geweest! Mijn baasje, vrouwtje
en de kids zijn een weekendje naar
Centerparcs geweest en toen mocht ik ook een weekendje weg naar een dierenhotel.
Ik wil jullie vertellen; HET WAS PRACHTIG. Ik zal proberen om een beetje te
vertellen hoe het is
gegaan. Op vrijdag bracht baasje mij in de auto naar het hotel. Dit hotel is 5
minuutjes
rijden en we waren er dus al snel.
toen we aankwamen,
werden wij door de eigenaresse
ontvangen. Ze was direct heel lief voor mij en deed mij een nieuwe halsband om.
Mijn baasje
gaf me nog een kus en een aai en mocht toen weggaan, omdat ik naar mijn hok zou
worden
gebracht. De eigenaresse bracht me naar een groot hok met daarin allemaal
vriendjes en
vriendinnetjes. We hadden allemaal een eigen verblijf met een binnengedeelte en
een
buitenverblijf. Per dag werden we drie maal uitgelaten op een heel groot
speelterrein
waar we met z'n allen konden spelen en rennen. Ik moet echter wel iets
bekennen........
één van de helpers aldaar was smoorverliefd op mij!!! Ze liet mij naast de
speelmomenten
met de andere honden ook nog eens extra uit om alleen met mij te kunnen zijn. Nu
heeft
mijn baasje mij verteld, dat ik in de zomervakantie er ook weer even mag
logeren. Ik hoop
dat mijn liefde er dan ook weer is. Welnu ik hoop dat mijn verhaaltje toch
enigszins duidelijk heeft
gemaakt dat een dierenhotel, mits goed, een uitstekend alternatief is.
Puberteit
Mijn baasje heeft mij verteld, dat ik een ernstige ziekte
heb...Ik heb puberteit!! Wat dit is
weet ik absoluut niet, maar ik weet wel, dat ik nog nooit zoveel ruzie met de
baas of
het vrouwtje heb gehad. Alles wat ik nu uitprobeer betekent weer "eenzame
opsluiting"
of een tijd zonder aandacht of in het ergste geval een schop(je) onder mijn
.....! Als ik echter
niets nieuws uitprobeer dan is alles wel o.k. Ik snap er tot op heden helemaal
niets van.
Ik denk, dat mijn baasje en het vrouwtje het op dit moment even moeilijk hebben
of zo.
Ik zal dan vanaf vandaag maar proberen om zoveel mogelijk hun te helpen,
door niet al te veel met hun te bespreken. Ik zal dus maar mijn eigen gangetje
gaan, zodat zij zich volledig op hún probleem kunnen storten.
Dierenpension
Ik heb jullie al eens eerder verteld, dat als mijn baasje
en vrouwtje met de kids weggaan,
dat ik dan vakantie mag vieren bij mijn eigen vertrouwde dierenpension Welnu
afgelopen week was
voor mij de tweede keer dat ik aldaar mocht logeren. En weet je wat....? Ik heb
samengewoond!!!!!
Er was namelijk een prachtige meid, die wel met mij wou samenwonen. Ze heette
Sidonia en was
ongeveer net zo groot als ik en bijna net zo lief als mij. We hebben alleen zo
verschrikkelijk veel
gespeeld, dat toen ik thuis kwam ik bijna de gehele dag heb geslapen. Mijn
baasje en vrouwtje
en de kids vonden dit maar niks en toen ik de volgende dag weer bij de levenden
hoorde,
hebben de kids nog even al hun aandacht op mij gericht en was ik 's avonds weer
volledig
uitgeput. Maar al met al wel weer een prachtige maar drukke week. Eem echte
aanrader zo'n
dierenpension. Deze beide eigenaren zijn verschrikkelijk dierengek, en ook
verschrikkelijk lief!!
Feestje!!
Het is vandaag 5 juni en ik ben jarig!! Ik ben vandaag 1
jaar geworden en heb prachtige
cadeaus gekregen en ben tot over mijn oren verwend. Maar het leukste van alles
was,
dat ik met mijn baasje en de beide kids naar de vijver in het park geweest ben
en daar
heb ik toch iets beleefd....ONVOORSTELBAAR. Ik zal jullie nu iets vertellen, wat
jullie
waarschijnlijk nog niet weten, maar ik ben er nu achter gekomen. Mijn baasje
ging met mijn
al aan de ene kant van de vijver staan en de kids aan de andere kant. Mijn
baasje gooide
toen mijn bal over het spiegelende oppervlak (waar ook die vliegende beesten in
drijven)
en toen dacht mijn baasje waarschijnlijk, dat ik over het spiegelende oppervlak
zou gaan lopen
om mijn bal weer op te halen, maar dat had hij mooi verkeerd. Ik liep namelijk
om de vijver heen
en zou zo mijn bal weer gaan halen. Nu was dit een perfecte oplossing geweest
als mijn baasje
de bal ver genoeg had gegooid, maar de bal kwam in het spiegelende oppervlak
terecht en bleef
daar drijven. Een probleem dus. Nadat mijn baasje, de kids en ik er een tijdje
naar hadden gekeken,
ging mijn baasje het spiegelende oppervlak in en zou mijn bal gaan pakken. Eén
keer in het spiegelende
oppervlak aangekomen, riep baasje mij of ik hem wou helpen....NOU MOOI NIET
DUS!! Totdat mijn
baasje ook nog eens koekjes in het spiegelende oppervlak liet drijven. Ik ben
toen baasje maar gaan
helpen, nadat baasje mij enigszins (ahum) had geholpen. En ik kan jullie nu
vertellen wat dat
spiegelende oppervlak is. HET IS WATER!!! En ik kan jullie nog iets vertellen.
Onder het bovenste
gedeelte zit nog meer water, want toen ik mijn kop onder water stak, zat daar
nog veeeeel
meer water. Dit kwam in mijn neus, oren en ogen en daar moest ik verschrikkelijk
van niezen.
Maar het water was wel heerlijk verfrissend, want het was namelijk een hele hete
dag.
Wellicht dat ik binnenkort weer eens met mijn baasje ga zwemmen....
IK KAN ZWEMMEN!!!!
Wat ik al in de laatste zin van het vorige verhaaltje heb
verteld is gebeurd. Ik heb
gezwommen. Het was hartstikke heet buiten en de kids gingen met een bootje op
het
water varen. Mijn baasje nam mij met de fiets mee naar een vijver vlak bij ons
huis en
de bal ging ook mee. Daar aangekomen, waren de kids en hun vriendinnetje al met
de boot
in het water. Ze riepen mij wel, maar ik durfde niet naar ze toe. Toen de baas
mijn bal uit zijn
broek haalde en in het water gooide, had ik een groot dilemma! Hoe kon de baas
nu mijn bal
zomaar in dat water gooien. Baasje zei al tegen mij, dat ik hem wel kon gaan
halen en toen
heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken en ben ik het water gedoken.
HET WAS HEEEERLIJK!!!!! Lekker fris en ik had gelukkig mijn bal weer terug. Ik
heb de plaatselijke
eenden ook nog maar even laten zien wie er zich de KONINGIN VAN DE VIJVER mag
noemen en ben daarna weer lekker met een bot achter in de tuin gaan
uitrusten van alweer een prachtig avontuur.
Een heerlijke herfstvakantie
Het is al weer voorbij, maar ik kan jullie vertellen dat
het een prachtige vakantie is geweest.
Net zoals vorig jaar zijn we naar Texel geweest. Na mijn "zwemlessen" in
Drachten ben ik
niet meer bang voor water en met het schitterende weer wat we hadden heb ik dus
ook
diverse duiken genomen. Ons aller Piet Paulusma heeft ons een hele week
zonneschijn gegeven
met prachtige zonsondergangen. In de
fotopagina kun je
enkel leuke foto's zien van onder
andere Texel. Ik had de eerste dag dat we naar het strand gingen niet door dat
zeewater
ietwat meer zout bevatte dan mijn eigen drinkbak en na enkele grote slokken
zeewater
heb ik diezelfde dag ook nog enkele drinkbakken met "zoetwater" opgedronken. De
krabben
heb ik wat meer met rust gelaten dit jaar. Mijn vrouwtje had enkele tennisballen
meegenomen
en ik heb in de week van onze vakantie plusminus 6211 kilometer achter een
tennisbal
aangerend. Mijn baasje dacht mij te foppen door de tennisbal de branding in te
gooien, maar ik heb
hem even smakelijk uitgelachen en de bal ligt nu in Engeland op het strand. Het
was namelijk eb en
de bal was dus binnen 30 seconden 200 meter de zee in gedreven. Mocht je op
vakantie gaan naar Engeland
en mijn tennisbal tegenkomen, mail me dan gerust even.
Een echte witte winter
Sneeuw, sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Op de laatste
dagen van januari viel er in ons prachtige
Friese land een leuk pak sneeuw. Hierin moet je als afstammeling van de wolf
natuurlijk wroeten en
snuffelen om alle nieuwe geuren en impressies op te doen. Ik heb dus ook
prachtige wandelingen
met mijn baasje gemaakt, en ik kreeg van al die witte vlokken een gigantische
energie.
Nadat ik 12.339.223.544.399 sneeuwvlokken had gevangen werd ik van binnen zo
koud, dat ik wel
héééél erg veel door de sneeuw gerend heb om weer warm te worden. Mijn baasje
zou ook
een foto van mij in de
fotopagina zetten,
zodat jullie kunnen zien hoe ik in de sneeuw wroet
om te kijken waar alles is gebleven. Volgens mij heeft namelijk de sneeuw alles
weggetoverd, want alle grassprietjes zijn weg. Maar wees maar niet bang hoor,
ik zoek ze allemaal wel weer op voor jullie. Ik zou zeggen heb maar veel
plezier in de sneeuw en tot de volgende keer.
Een zonnige zomervakantie
Ja hoor, 20 juli jl. was het eindelijk weer zover.
VAKANTIE!!! Ik ben naar mijn eigen vakantieresort
(zo zeggen ze dat in Bloemendaal ook) geweest aan de Folgersterloane in
Drachtstercompagnie
geweest. Prachtige speelweide's, een echt campinggevoel, daar er op de velden
tientallen
vriendjes en vriendinnetjes zijn om mee te spelen en niet te vergeten een eigen
graaf-, speel-,
ravot- en 'doe dingen die niet mogen' zandvlakte. De mensen van het
recreatieteam hebben
wederom hun uiterste best gedaan om het tot een uiterst geslaagde vakantie te
laten komen
en ik kan hun mededelen: DAT IS JULLIE UITSTEKEND GELUKT!! Ik heb wederom enkele
pootvrienden (in mensentaal penvrienden) aan mijn vakantie overgehouden. Er was
bij de gasten
echter een mooie donkerkleurige langharige Tibetaanse Terrier, wiens aandacht ik
wel heel erg op
prijs stelde! Hij had alles wat ik in een echte kerel zoek. Een prachtig vacht,
meertalig, zongekleurd
prachtige poten etc. etc. Ik hoop met deze prachtige Tibetaan een langdurige
pootvriendschap
op te bouwen en hem wellicht volgend jaar nog eens te zien.
Texel, ons tweede thuis
Texel, ons eigen paradijsje in de herfst. Ook deze
herfstvakantie mochten we terugkomen
in ons vertrouwde huisje op Texel in de Koog. En zoals altijd, heb ik wederom
heldendaden
verricht!! Evenals vorig jaar was er een gigantische, gevaarlijke, met volgens
mij wel
tweehonderd scharen uitgeruste KRAB, die ons wilde aanvallen. Van de "gevechten"
die ik vorig jaar met de krab heb uitgevochten zijn foto's gemaakt en op te
vragen bij
mijn baasje via e-mail, waar ook mijn onvoorstelbare tactiek zichtbaar wordt. Ik
heb
hem namelijk niet verscheurd, maar ik heb hem ......
begraven!
HELP!!! Ik ben mijn poten kwijt!!!
"Doodsangst", is het enige juiste woord wat mijn gevoel
kan beschrijven. Deze winter in de
sneeuwperiode is mijn hart zeker tien keer stil blijven staan, daar mijn poten
waren verdwenen.
Zoals op deze foto's hieronder kun je zien, dat ik heel erg goed de omgeving heb
"afgetuurd"
om mijn poten weer te vinden. Mijn baasje wist mij uiteindelijk te overtuigen,
dat ze onder
de witte regen verstopt waren en dat als ik weer thuis was ze wel weer boven wit
water zouden komen.
EN GELUKKIG HAD MIJN BAASJE GELIJK!!!!!!!
Ons nieuwe huis
We zijn verhuisd. In januari 2007 hebben we een nieuw huis
gekregen in Gorredijk.
Mijn baasje en mijn vrouwtje wilden graag wat meer ruimte en zochten een nieuw
huisje
voor hun zelf en natuurlijk ook voor de kids en mij. Eerst hebben ze in Drachten
gezocht,
maar daar konden ze niets vinden. Daarna heeft mijn vrouwtje iets gevonden in
Gorredijk.
Ze heeft daar gezocht omdat ze daar ook opgegroeid is. We hebben nu een heel erg
groot huis
en in de omgeving van ons huis is heel veel bos en ik ga dan ook heel regelmatig
met mijn baasje
in dat lawaaiapparaat op wielen naar het bos om daar te gaan wandelen. Er is in
de afgelopen
periodes heel veel verdriet geweest in de omgeving van mijn baasje en vrouwtje,
maar nu gaat alles weer prima.
Gisteravond hebben we weer iets héél bijzonders meegemaakt. Het is hier heel
normaal om wat van die
dieren tegen te komen met een stekelige rozentakkenbos op hun rug, maar gisteren
hebben we wel iets heel moois meegemaakt.(ook wel een beetje eng hoor)
We liepen gisteravond om ongeveer 21.00 uur naar een beboste omgeving van ons
huis en
opeens stond daar een groot vreemd beest in onze looprichting. Het beest had
kleine takken
op zijn hoofd vastgeplakt om er volgens mij uit te zien als een boom, maar dat
was helemaal
mislukt. Hij had alleen zijn hoofd gedaan en de poten zagen er helemaal niet uit
als een
boomstam of zo. Mijn baasje zei later thuis tegen het vrouwtje en de kids dat we
iets héél
bijzonders hadden meegemaakt. Ik vond het wat overdreven, want de verkleedpartij
van dat beest was volgens mij helemaal mislukt, maar mijn baasje vond het heel
mooi.
Het was een hert zei mijn baasje. (volgens mij een mislukte boom)
Suske's laatste avontuur
Helaas hebben wij op 12 jarige leeftijd afscheid moeten
nemen van Suske, daar zij
orgaanfalen kreeg en helaas was daar niets meer aan te doen.
We zullen haar vreselijk missen......
